Bienvenida Valencia!

Pierwsze dwa tygodnie pobytu w Walencji za nami! Miasto przywitało nas z otwartymi ramionami, wydarzyło się tak wiele, że mamy wrażenie, że jesteśmy tu co najmniej od miesiąca i z każdym dniem przecieramy oczy ze zdumienia ile dobra nas tu spotyka.

Ludzie, smaki i życie

Jesteśmy zachwyceni otwartością i serdecznością ludzi. Kelnerzy, barmani, sklepikarze, przechodnie, a nawet policjanci witają nas uśmiechem i krótkim „!Hola!”. Nastawienie ludzi zachęca nas do zagadywania po hiszpańsku i nauki języka w praktyce. Mamy już swoją ulubioną barmankę Valescę z baru el Morgan pod naszym mieszkaniem,  kelnerkę Marię z małej knajpki nieopodal domu i kasjera Victora z Mercadony.

Poznajemy nowe smaki nie tylko na zajęciach w kuchni i praktykach w restauracji, ale też „nowe smaki” życia, nieznaną dotąd energię, bezpośredniość  i niezwykłą otwartość obcych nam ludzi, której nie tak łatwo zaznać w Polsce. W Hiszpanii łatwiej otworzyć umysł, cieszyć się prostymi rzeczami, ciepłem wiatru na plaży, zapachem suszącego się prania, smakiem chleba z oliwą, brzdękiem kieliszków wznoszących toast. Tu wszystko jest bardziej! Bardziej intensywne, kolorowe, radosne!

Życie w Walencji toczy się na ulicy, restauracje, bary, knajpy, knajpeczki… Stoliki rozstawione wieczorami wzdłuż promenady przy plaży, muzyka, nauka salsy w plenerze, joga w parku, spotkanie religijne pod „blokiem cudów” w dzielnicy Cabanyal, wino pite z przypadkowo spotkanymi ludźmi przy plaży, gitary,  śpiewy, słońce, to wszystko powoduje wystrzał endorfin w naszych głowach i daje nam nieopisaną radość!

Jedyne co nas martwi to upływający czas… żal nam go tu tracić na sen.