Walencja zachwyciła nas od pierwszego wejrzenia, od razu można było dostrzec, że sztuka wychodzi poza mury muzeów o czym świadczą kolorowe kamienice i piękne mozaiki widoczne w każdym zakątku tego miasta.
Azulejo to cienkie ceramiczne płytki pokryte szkliwem, najczęściej kwadratowe, błyszczące i pełne kolorów. Używano je jako mozaiki składające się z wielu elementów, głównie w celach dekoracyjnych kościołów, pałaców, ogrodów, klasztorów oraz miejsc użyteczności publicznej. Motywy na płytkach przedstawiały głównie sceny mitologiczne, historyczne i religijne.
Płytki Azulejo stały się głównym nurtem w sztuce i najbardziej ekspresyjnym środkiem wyrazu dla każdej warstwy społecznej. Łatwa dostępność materiału i niski koszt produkcji pozwoliły na podniesienie estetyki budynków, a dzięki temu nadanie im unikalnego wyglądu.
Zdobienia płytek zostały opracowane już w starożytności. Ich historia w Hiszpanii rozpoczęła się wraz z napływem kultury arabskiej, między innymi Maurów zamieszkujących partie Półwyspu Iberyjskiego.
Między XI a XVI wiekiem przypadł największy rozkwit produkcji głównie w Sewillii, Walencji i Maladze.
Jak robiono to w Hiszpanii?
Technika pokrywania tego rodzaju płytek, o nazwie Azulejo mudéjar, polega na powlekaniu ich trwałym i jednorodnym szkliwem, zawiesiną tlenków metali. W celu uzyskania różnych barw szkliwa stosowano tlenki różnych metali. W celu nałożenia drugiej warstwy szkliwa układano płytki poziomo, a następnie je wypalano. Gotowe Azulejo posiadały trzy charakterystyczne punkty, dzięki którym obecnie można ocenić ich autentyczność.
Ciekawostka
Z regionu Walencji, dokładnie z okolic miasteczka Castellon, pochodzi aż 15 procent globalnej produkcji płytek ceramicznych.
MUZEUM
Narodowe Muzeum Ceramiki w Walencji (Museo Nacional de Ceramica) warto wpisać w swoją listę miejsc do zobaczenia podczas wizyty w tym pięknym mieście. Ciekawa jest nie tylko kolekcja wyrobów ceramicznych oraz porcelany od czasów prehistorycznych do współczesności, ale również majestatyczny pałac Marques de Dos Aquas pochodzący z XVIII wieku, zachwycający swoją architekturą oraz zdobieniami. Budynek jest perłą miasta w stylu rokoko, nie sposób przejść obok niego obojętnie.
Inicjatywą do powstania muzeum było przekazanie prywatnych zbiorów słynnego, hiszpańskiego kolekcjonera Manuela Gonzáleza Martíego. Jest on również odpowiedzialny za zaprojektowanie ,,walenckiej kuchni”.
Kuchnia i sztuka to idealne połączenie na odkrycie Walencji!
Aleksandra Ruśniok, Izabella Święszek, Karolina Rak.